Ekipa Koluchstyl odwiedziła Górę Krzyży na Litwie! ( FOTO )

Dwanaście kilometrów od miejscowości Szawle, której litewska nazwa brzmi Siauliai, nieopodal szosy prowadzącej do łotewskiej Rygi, znajduje się miejsce zwane Górą Krzyży (Kryziu kalnas), Górą Modłów, Górą Zamkową lub Górą Świętą. Przekazy głoszą, że w roku 1430 postawiono tutaj kapliczkę oraz wielki krzyż, co miało upamiętniać fakt przyjęcia przez Żmudzinów chrztu. Od tego wydarzenia miejscowa ludność zaczęła stawiać drewniane krzyże na rozstajach dróg, przy swoich domach a także w miejscach uznawanych za święte.

Po powstaniu listopadowym oraz styczniowym, a więc po roku 1831 i 1863, na Górze Krzyży potajemnie chowano uczestników niepodległościowych zrywów a na ich mogiłach umieszczano krzyże. Później stawiano je również poległym w niewiadomych okolicznościach  a także zesłanym na Sybir.

Od tamtych czasów Góra stanowi symbol bólu, pamięci, próśb i nadziei a także podziękowania i wspomnienia. Źródła pisane z roku 1850 informują o tym, że gdy na większą skalę zaczęto stawiać tutaj krzyże, ówczesne władze carskie wydały stanowczy zakaz stosowania takich praktyk. Był to namacalny przykład realizacji polityki rusyfikacji na dawnych ziemiach I Rzeczypospolitej. Kiedy także zakazano umieszczania krzyży na grobach, ich liczba na Górze zaczęła szybko rosnąć. W związku z tym władze podjęły drastyczne działania.

Na rozkaz gubernatora Murawiowa, zwanego nie bez powodów „Wieszateielem”, zaczęto usuwać krzyże, jednak na ich miejscu stawiano nowe. W następnych latach Rosjanie zastosowali jeszcze bardziej radykalne działania. W nocy 4 kwietnia 1961 roku w rejon Góry skierowano żołnierzy będących przeważnie mahometanami. Przy pomocy pił, siekier i buldożerów zniszczyli pięć tysięcy krzyży. Akcję poprzedziła seria ateistycznych artykułów prasowych. Drewniane krzyże palono w ogromnych ogniskach, kamienne rozbijano a metalowe wywożono na złom. Wojsko otoczyło teren szczelnym kordonem. Wobec faktu pojawienia się nowych krzyży, w latach 1973-1975, dokonano kolejnych dewastacji świętego miejsca. W dzień wzgórza pilnowała milicja, lecz w nocy miejscowi stawiali nowe krzyże, ponownie niszczone rano przez władzę. Nikt i nic nie potrafiło złamać uporu i wiary ludzi.
Szacuje się, że obecnie na Górze znajduje się około 150 tysięcy krzyży. Nadal stawiają je pielgrzymi z Litwy i z całego świata. Całość wzgórza sprawia wrażenie gęstego „lasu” podzielonego gąszczem alejek i ścieżek.

Źródło: Kultura i obyczaje w XIX wieku